Best Value Aanpak: omdenken én nadenken gevraagd!
Ik heb me wel eens kritisch uitgelaten over de hype rond Best Value Procurement omdat ik slechte voorbeelden voorbij zag komen. Maar ik heb me laten bijscholen door de medewerkers van Tauw die hier echt verstand van hebben en de misverstanden rond Best Value Aanpak (BVA) hebben ontrafeld.
In de kern is BVA precies waar ik al jaren voor pleit: we moeten ons werk niet zien als een kostenpost voor de opdrachtgever, maar als creatie van waarde. Natuurlijk is BVA geen heilige graal. De opdrachtgever moet bepalen wanneer een project succesvol is en dat vertalen naar duidelijke doelstellingen. Tevens is het belangrijk dat de opdrachtgever aan marktpartijen uitlegt wat hij voor ogen heeft met de doelstellingen. Hoe duidelijker en uitdagender de Best Value-uitvraag is, hoe meer onderscheid er gemaakt kan worden en hoe concreter marktpartijen kunnen aanbieden.
Een vak apart
Wij zien in de praktijk drie valkuilen. In de eerste plaats wordt nogal eens teruggegrepen op de UAV-GC-standaarden. Daardoor ontstaat er onbedoeld een mix van doelen en voorschriften en wordt de werkelijke ‘vrije ruimte’ beperkt. Het formuleren van een goede BVA-uitvraag binnen UAV-GC kan prima, maar is wel een vak apart. We geven daar zelfs cursussen voor.
De ruggengraat
Een tweede valkuil is het ontbreken van helderheid over het alloceren van risico’s en kansen, terwijl dit de ruggengraat vormt van de BVP-aanpak. En tot slot vraagt BVP om een ander samenspel tussen opdrachtnemer en opdrachtgever. Dit noemen wij ‘risicomanagement 2.0’. Gek genoeg bevatten risicodossiers altijd heel veel dingen die mis kunnen gaan, maar benoemen we nooit de oorzaak van de meeste problemen: misverstanden, miscommunicatie, ergernissen en irritaties in de samenwerking.
Daarom mijn advies: investeer vanaf het begin in een goede uitvraag én verdiep de relaties voor je aan de inhoud begint.
Annemieke Nijhof, CEO van Tauw Group
Deze blog is eerder verschenen op de website van Cobouw